Jako Unia Europejska„kluczowe obiekty budzące wątpliwości”, niedawno Komisja Europejska w końcu zajęła stanowisko w sprawie Kazachstanu i Turcji„na zewnątrz”.
Zagraniczne media donoszą, że Komisja Europejska zamierza importować z Kazachstanu i Turcji, dwóch krajów, sklejkę brzozową, stosując wobec nich środki antydumpingowe. Posunięcie to ma na celu ograniczenie transferu rosyjskiego drewna przez te kraje, aby uniknąć stosowania ceł antydumpingowych.
Wiadomo, że działania UE nie są puste.
Wcześniej przeprowadzone szczegółowe dochodzenie ujawniło, że rosyjska sklejka brzozowa służyła do uniknięcia ceł antydumpingowych, czyli transportu sklejki z Rosji po niższej cenie na rynek UE przez Kazachstan i Turcję jako stacje przeładunkowe, wywierając w ten sposób nieuczciwą presję konkurencyjną na lokalnych producentów w UE.
Jak wykazało wcześniejsze dochodzenie, rosyjska sklejka brzozowa była wykorzystywana do obchodzenia unijnych ceł antydumpingowych na sklejkę brzozową, głównie poprzez przeładunek z Rosji do Kazachstanu i Turcji lub poprzez wysyłanie gotowych produktów do tych krajów w celu ich sfinalizowania przed wysyłką do UE.
Komisja Europejska uważa, że rozszerzenie zakresu środków antydumpingowych na Kazachstan i Turcję jest ważnym środkiem ochrony przemysłu w UE przed nieuczciwą konkurencją. Decyzja ta nie tylko przyczynia się do zapewnienia uczciwej konkurencji na unijnym rynku drewna, ale także odzwierciedla zdecydowaną determinację UE w dążeniu do zakazu napływu rosyjskich towarów.
Warto zauważyć, że sklejka brzozowa, jako produkt szeroko stosowany w budownictwie, przemyśle opakowaniowym i meblarskim, ma w Rosji ogromną skalę produkcji. W związku z sankcjami gospodarczymi nałożonymi na Rosję przez UE, rosyjscy producenci zaczęli szukać nowych sposobów eksportu swoich produktów przez kraje trzecie, aby uniknąć ryzyka związanego z sankcjami.
Strategia ta nie umknęła jednak uwadze UE. Oprócz Kazachstanu i Turcji, Komisja Europejska odnotowała również obejście przepisów przez szereg producentów wewnątrzunijnych. Producenci ci próbowali uniknąć ceł antydumpingowych na sklejkę pochodzącą z Rosji, zwiększając import z Kazachstanu i Turcji.
Po przeprowadzeniu dogłębnego dochodzenia Komisja stwierdziła, że tej zmianie w strukturze handlu nie można wytłumaczyć racjonalnie z przyczyn ekonomicznych i w związku z tym podejrzenia padły również na producentów wewnątrzunijnych.
W tym kontekście organizacje międzynarodowe coraz częściej zadają sobie pytanie, czy Chiny stały się„niewidzialny punkt tranzytowy”dla drewna rosyjskiego i białoruskiego. Chociaż Komisja Europejska nie podjęła jeszcze decyzji„ograniczenie importu”środków dotyczących chińskiego eksportu sklejki, rozwój tego incydentu niewątpliwie wywołał alarm wśród chińskich eksporterów sklejki.
Czas publikacji: 12 czerwca 2024 r.